از آغازین زمان تمدن، مردم با گیاهان پیرامونشان ارتباط داشتهاند. اعتقاد به قدرت شفادهی گیاهان شاید خیلی پیشتر از اینکه آنها به ثبت برسند در میان مردمان وجود داشتهاست. گیاهان علاوه بر اینکه در زندگی و حیات مادی انسانها نقش داشتهاند، در شکلگیری ساختار اسطورهها، باورها و اعتقادات نیز دخیل بودهاند.
وابستگی انسان به طبیعت به منظور تامین نیازهای اساسی مادی خود همچون خوراک، پوشاک و مسکن، بیش از همه با گیاه ارتباط مییابد، تعریف جامعه انسانی بدون توجه به وابستگی آن به قلمرو گیاهی معنا ندارد.
بررسی چگونگی این ارتباط تنگاتنگ میان انسان و گیاه در قالب علم قومگیاهشناسی انجام میگیرد. قومگیاهشناسی Ethnobotany علمی است میانرشتهای و از دیدگاه مردمشناسی، به مطالعه روابط بسیار پیچیدهای که بین انسان و گیاه وجود داشته و دارد میپردازد و رشتهای است فراگیر، زیرا هیچ گروهی از مردم را نمیتوان یافت که زندگی ایشان به گیاهان وابسته نباشد، از گیاهان بهرهبرداری نکنند و بر نامگذاری و طبقهبندی گیاهان در بومگاهشان نپرداخته باشند.
ایران بهدلیل سابقه تاریخی طولانی و نیز اقوام، نژاد، زبان و اقلیمهای متفاوت، کشوری سرشار از تجارب و آرا و عقاید طبی شفاهی است. مردم کرد کرمانج که این پژوهش با هدف بررسی مردمشناختی کاربرد گیاهان دارویی در درمان، میان آنان و با تکیه بر روش پژوهش میدانی تنظیم شدهاست نیز، از این تجارب طبی و روشهای درمانی استفاده میکنند. به همین سبب و با توجه به این امر که حفظ تجربیات مردم و جمعآوری و مکتوب نمودن آن موجب احیاء این علم در کنار پیشرفتهای طب مدرن میگردد، کابردهای مردمی گیاهان و دانش بومی آنان با مطالبی که در کتب قدیمی و مرجع ثبت شده و نیز کاربردهای درمانی نوین مقایسه شده و این نتیجه حاصل آمده که بسیاری از گیاهانی مورد استفاده در میان این مردم در پزشکی نوین نیز از جایگاه درمانی برخوردار هستند. همچنین بسیاری از روشهای درمان مردمی مورد تایید میباشند.